"Bjargiđ Búđinni handan hornsins... ūá bjargiđ ūiđ sálu ykkar."

Þegar Davíð hafði endað tal sitt við Sál, þá lagði Jónatan ást mikla við Davíð og unni honum sem lífi sínu.

Og Jónatan gjörði fóstbræðralag við Davíð, af því að hann unni honum sem lífi sínu.

Jónatan vann Davíð enn eið við ást þá, er hann bar til hans, því að hann unni honum hugástum.

En ef ég hefði breytt sviksamlega við hann - og enginn hlutur er konungi hulinn -, þá mundir þú hafa staðið fjarri."

Sá sem gætir munns síns, varðveitir líf sitt, en glötun er búin þeim, er ginið glennir.

Þjófsnauturinn hatar líf sitt, hann hlýðir á bölvunina, en segir þó ekki frá.

Far út úr henni, lýður minn, og hver og einn forði lífi sínu undan hinni brennandi reiði Drottins.

Þú tókst upp það ráð, sem varð húsi þínu til smánar, að afmá margar þjóðir, og bakaðir sjálfum þér sekt.

Því að hver sem vill bjarga lífi sínu, mun týna því, og hver sem týnir lífi sínu mín vegna, mun finna það.

Eða hvað gæti maður látið til endurgjalds fyrir sálu sína?

Ég kalla Guð til vitnis og legg líf mitt við, að það er af hlífð við yður, að ég hef enn þá ekki komið til Korintu.